Rozważane są cztery projekty przebudowy ulicy Miklabraut w Reykjavíku. Dwie propozycje obejmują realizację estakad oraz dwie tuneli. Według firmy konsultacyjno-inżynieryjnej EFLA, aby usprawnić ruch na ulicy Miklabraut w Reykjavíku, podziemny tunel będzie lepszym rozwiązaniem niż estakada.
Projekty porównujące różne możliwości, zostały przedstawione w zeszłym tygodniu na posiedzeniu Rady ds. Środowiska i Planowania miasta Reykjavík. Nie zdecydowano jeszcze, która opcja zostanie wybrana, gdyż zależy to od zaktualizowanych planów rozwoju transportu obszaru stołecznego. Jednakże w ocenie EFLA, projekt nr 2 tunelu jest najbardziej preferowaną opcją, która powinna przejść do następnego etapu projektowania.
Główna różnica polega na tym, że tunel będzie dłuższy
Dóra Björt Guðjónsdóttir, radna miasta z ramienia Partii Piratów i przewodnicząca Rady ds. Środowiska i Transportu Miasta Reykjavík, wskazuje, że realizacja tunelu nie będzie bardziej czasochłonna, a przygotowanie projektu nie wymaga wielu zmian. „Jasne jest, że korzyści z wyboru tunelu są większe,” mówi Dóra.
Główna różnica polega na tym, że tunel będzie dłuższy. Jeden projekt tunelu, zakłada, że rozciąga się on dalej na wschód, aż do Skeifann, podczas gdy estakada miałaby docierać jedynie do Kringlann. Tunel obejmuje także skrzyżowanie Kringlumýrarbraut i Miklabraut, docierając do Bústaðavegur. „Stwarza to większe możliwości na powierzchni, ponieważ ruch samochodowy będzie odbywał się pod ziemią na dłuższych odległościach, mówi Dóra.
Dóra podkreśla również, że ulica Miklabraut nie musiałaby być podczas budowy rozkopana na całej długości, co wiązałoby się z mniejszymi zakłóceniami w transporcie, środowisku oraz zminimalizowanymi utrudnieniami dla lokalnych mieszkańców. „Aby zbudować estakadę, trzeba przekopać wszystkie studzienki i skrzynki, wybetonować słupy i ułożyć nową nawierzchnię. Wiąże się to z różnego rodzaju zakłóceniami. W przypadku tunelu, zakłócenia byłyby znacznie bardziej lokalne.”
Szacunkowe koszty i korzyści
Szacunkowe koszty realizacji inwestycji, nie różnią się zbytnio między sobą w zależności od wyboru trasy. Obliczono, że druga wersja tunelu – J2e, będzie miała najniższy koszt początkowy, wynoszący 45 miliardów ISK, czyli o około 8,7 miliarda mniej niż pierwsza wersja. Oszacowano również, że druga wersja tunelu jest o około 7,9 miliarda tańsza niż pierwszy projekt estakady i o około 9,1 miliarda tańsza niż drugi.
Obecnie szacowany zysk z tuneli, niezależnie od tego, czy jest to pierwsza, czy druga realizacja, to 39,3-48 miliardów ISK, przez okres 40 lat. Całkowicie odmiennie wygląda sytuacja w przypadku zysku z realizacji estakady. W obu projektach estakad, prognozy zakładają straty mogące dochodzić nawet do 10,6 miliardów ISK.
Jeśli plany realizacji inwestycji zostaną wcielone w życie, tunel pod Miklabraut w Reykjavíku, mógłby mieć długość 4,1 km i stanowiłby dziewiąty najdłuższy tunel w kraju. Natomiast rozwiązanie zalecane przez EFLA to tunel o długości 2,8 km, stanowiący w rzeczywistości dwa równoległe tunele o dwóch pasach ruchu w przeciwnych kierunkach.
