CiekawostkiWiadomości z kraju

Mewy uprzykrzają życie mieszkańców Garðabær

W​ dzielnicy Sjálandshverfi w Garðabær, na przedmieściach Reykjavíku, mewy stały się prawdziwym utrapieniem dla mieszkańców. W odpowiedzi na narastający problem, zorganizowano zespół mający na celu powstrzymanie inwazji tych ptaków.

Mieszkańcy, uzbrojeni w drabiny, usuwają gniazda z dachów bloków, próbując ograniczyć populację agresywnych mew.

Problem z mewami w Sjálandshverfi

Mewa srebrzysta, która upodobała sobie nadmorską dzielnicę Sjálandshverfi, zagnieździła się na dachu jednego z budynków mieszkalnych, notorycznie zakłócając spokój mieszkańców. Ostatnio wiele gniazd mew zostało usuniętych w okolicy Strandveg. Niestety, ptaki te szybko powracają, zakładając nowe gniazda i na nowo uprzykrzają życie mieszkańcom, zwłaszcza w okresie lęgowym.

„Mewa jest bardzo hałaśliwa i aktywna, szczególnie rano. Przez cały dzień robi ogromny hałas, a chwilami okazuje się być nieco agresywna. Wczoraj zaatakowała kota, a niektórzy zgłaszali nawet, że atakuje także biegaczy, podobnie jak rybitwa popielata” – relacjonuje Eiríkur Sigurðsson, jeden z mieszkańców dzielnicy Sjálandshverfi.

Walka z inwazją mew

Aby usunąć gniazda, mieszkańcy wspinają się na dach budynku, korzystając z ośmiometrowych drabin. Za każdym razem z gniazd usuwane są trzy do sześciu jaj. Jednak działania te nie przynoszą zamierzonego efektu, a mewy nadal zakładają nowe gniazda i składają kolejne jaja.

Na Facebooku mieszkańcy założyli nawet specjalną grupę, zrzeszającą lokalnych przeciwników mew, gdzie monitorują i dokumentują swoje działania, mające na celu zmniejszenie populacji tych ptaków.  Zwrócili się także do władz miasta z prośbą o pomoc i zainstalowanie masztów emitujących dźwięki o wysokiej częstotliwości, które odstraszałyby mewy. Pomimo tych działań, inne gatunki ptaków zaczynają się pojawiać, co pokazuje, że problem może być trudniejszy do rozwiązania.

„Odbyło się spotkanie dotyczące kwestii problemów z mewami. Chcemy, aby miasto pomogło nam znaleźć trwałe rozwiązania, abyśmy nie musieli tego robić co roku, ponieważ naraża nas to na niebezpieczeństwo” – dodaje Eiríkur.

Źródło
RÚV
Back to top button