Członkowie organizacji profilaktycznych i prozdrowotnych, które sprzeciwiają się zniesieniu państwowego monopolu ÁTVR na sprzedaż alkoholu, zwrócili się do funduszy emerytalnych, które posiadają udziały w spółce Hagar.
Jest to reakcja na plany Hagkaup, która działa pod spółką Hagar, dotyczące otwarcia sklepu internetowego z alkoholem, co zdaniem tych organizacji jest sprzeczne z deklaracjami funduszy dotyczącymi społecznej odpowiedzialności inwestycyjnej.
W standardowym piśmie, które członkowie tych organizacji wysłali do swoich funduszy emerytalnych, napisano: „Protestujemy przeciwko temu, aby firma należąca do funduszu prowadziła nielegalną działalność tego typu. Jako członkowie islandzkiego społeczeństwa sprzeciwiamy się podważaniu polityki zdrowia publicznego, która została zatwierdzona przez parlament i wspierana przez wszystkie główne instytucje zdrowotne w kraju.”
Ponadto zażądano, aby kwestia ta została omówiona na posiedzeniu zarządu i aby dany fundusz emerytalny wyraził sprzeciw wobec działalności spółek Hagar i Hagkaup, domagając się zaprzestania sprzedaży alkoholu. W przypadku braku takiej reakcji, fundusz powinien natychmiast wycofać swoje udziały z Hagar.
75% udziałów w posiadaniu funduszy emerytalnych
Jak informował portal DV, fundusze emerytalne posiadają ponad 75% udziałów w tej dużej sieci detalicznej. Do największych akcjonariuszy należą Gildi (17,71%), LSR (11,37%), Lífeyrissjóður verzlunarmanna (10,55%), Brú (9,04%), Birta (7,39%), Festa (4,54%) i Stapi (3,45%). Również wiele innych funduszy posiada mniejsze udziały w spółce.
„To proste pytanie, czy członkowie funduszy uważają, że inwestowanie w firmę, która nie przestrzega prawa, jest uzasadnione,” mówi Árni Guðmundsson, przewodniczący Stowarzyszenia Rodziców przeciwko Reklamom Alkoholu, który jest jednym z członków wspomnianej wcześniej organizacji. „To także wezwanie do wycofania publicznych środków z tej firmy.”
Dyskusja w sprawie sprzedaży alkoholu przez Internet
Bezwartościowe deklaracje o społecznej odpowiedzialności
Árni twierdzi, że odpowiedzialność funduszy emerytalnych w tej sprawie jest ogromna. Większość z nich ustanawia zasady etyczne dotyczące swoich inwestycji, co obejmuje społeczną odpowiedzialność. Deklarują także przestrzeganie przepisów krajowych. Jednakże, w świetle planów Hagkaup, te deklaracje wydają się bezwartościowe.
„Jeśli ludzie są niezadowoleni z istniejącego porządku prawnego, to parlament Islandii jest odpowiedzialny za jego zmianę, a nie dyrektor Hagkaup, który nie chce już przestrzegać prawa. To nie jest sposób postępowania w cywilizowanym społeczeństwie,” mówi Árni. Według niego, zgodnie z zasadami etyki, fundusze emerytalne powinny interweniować w tej sytuacji.
Specyficzny przypadek Hagkaup
Árni podkreśla, że choć w ostatnich miesiącach powstało wiele sklepów internetowych z alkoholem, to otwarcie sklepu internetowego Hagkaup jest zjawiskiem o innej skali. „Jest różnica między sprzedażą alkoholu „w garażu”, a działaniami dużej firmy, w której fundusze emerytalne i społeczeństwo posiadają większość udziałów,” mówi Árni.
„To, co wyróżnia przypadek Hagkaup, to jego pozycja w społeczeństwie. Hagkaup było pierwszym dyskontem w Islandii i naszym zdaniem zawsze było raczej szanowaną firmą. Dlatego mamy wyższe oczekiwania, aby firma tego kalibru przestrzegała prawa i nie działała wbrew zasadom społeczeństwa.”
Árni powiedział, że sam wysłał swoje pismo do funduszu emerytalnego Brú i otrzymał odpowiedź od dyrektora wykonawczego, że pismo zostało przyjęte i zostanie omówione na posiedzeniu zarządu.
Alkohol ehf. popiera liberalizację sprzedaży alkoholu
Spółka Alkohol ehf., będąca przedstawicielem spółki SP GRUPA, która sprzedaje alkohol przez Internet w Islandii, za pośrednictwem strony www.alkohol.is, popiera stanowisko firm Hagkaup i Santé, że każdy powinien mieć prawo do sprzedaży alkoholu. W obecnych warunkach, gdy sprzedaż jest możliwa tylko przez Internet, spółka akceptuje takie rozwiązanie. Niemniej jednak, polska firma wyraża nadzieję, że w przyszłości sprzedaż alkoholu w Islandii będzie możliwa na takich samych zasadach jak w innych krajach europejskich – stacjonarnie, w lokalach, za odpowiednim pozwoleniem wydanym przez islandzkie władze.